گفت‌وگو با دکتر فاطمه صافی متخصص رادیولوژی
ژوئن 20, 2022
سی و پنجمین کنگره رادیولوژی ایران – ۱۳۹۸
ژوئن 20, 2022
دکتر عبدالرسول صداقت دارای بورد تخصصی رادیولوژی

ما کمبود رادیولوژیست نداریم؛ما کمبود مدیریت در سطح وزارت بهداشت داریم.

دکتر-صداقت-1-768x455
دکتر عبدالرسول صداقت دارای بورد تخصصی رادیولوژی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای سابقه مدیریت بهداشت و درمان سازمان منطقه بهداشت و درمان استان بوشهر، ریاست دانشکده علوم پزشکی بوشهر، ریاست هلال احمر و انتقال خون بوشهر، هم‌چنین سابقه اولین مسئول مرکز تصویربرداری بیمارستان امام خمینی(ره)، مدیر کل دانشجویان داخل وزارت بهداشت، معاونت آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گلستان، ریاست انجمن رادیولوژی ایران و ریاست سازمان نظام پزشکی کرج بزرگ می‌باشند. در‌کنار سوابق مدیریتی و اجرائی، ایشان چهار مرکز بزرگ پزشکی در شهرکرج از جمله موسسه بزرگ تصویربرداری پزشکی مرکزی کرج، موسسه بزرگ تصویربرداری نورکرج، یکی از بزرگترین مراکز شیمی درمانی و رادیوتراپی کشور به‌نام” انستیتو کانسر البرز” و مجتمع پزشکی مهر کرج را نیز راه اندازی نمود و در حال حاضر در محل کار خودشان در موسسه تصویربرداری پزشکی مرکزی کرج مشغول کار هستند.
• لطفا درباره تخصص رادیولوژی توضیح بفرمائید، وضعیت رادیولوژی در ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
– رادیولوژی در ایران به‌دلیل حضور رزیدنتها و دستیارانی که غالبا از بالاترین رتبه‌های ورودی دستیاری انتخاب می شوند الحمدلله برخوردار از بسیاری پزشکان مجرب، با سواد و مطلع به علم روز است. متاسفانه به دلیل بی برنامه‌گی‌هایی که عمدتا در برنامه ریزی نیروی انسانی در وزارت بهداشت وجود دارد اینطور وانمود می‌شود که رادیولوژی در کشور کم است در حالی‌که رادیولوژی رشته‌ای است که باید در کنار سایر رشته‌های اصلی پزشکی از جمله جراحی زنان، اعصاب، ارتوپدی، داخلی و‌ اطفال مشغول به‌کار باشد ولی متاسفانه وقتی آمار کمبود را از سوی مسئولین مشاهده می‌کنیم، می‌بینیم در شهرستان‌های کوچک و حتی‌دربخش‌هایی‌ذکر‌می‌کنند‌که‌ رادیولوژیست نداریم‌که میتوانم بگویم آن بخش‌ها از ابتدایی‌ترین مسائل پزشکی محروم هستند و اگر هم یک رادیولوژیست آنجا حضور داشته باشد بدون حضور کلینیسین‌هایی که نام بردم طبیعتاً نمی‌تواند موفق باشد و ممکن است حتی ایراداتی هم از نظر پزشکی درکارش ایجاد شود. من فکر می‌کنم با وضعیتی‌که رادیولوژی امروز از نظر کمی و تعداد رادیولوژیستی که در کشور در حال کار هستند،‌ دارد ما کمبود رادیولوژیست نداریم؛ ما کمبود مدیریت در سطح وزارت بهداشت داریم. نکته‌ای که باید در این زمینه عرض کنم از سال ۸۳ که من ریاست هیات مدیره انجمن رادیولوژی را برعهده گرفتم مرتب به وزارت‌خانه تذکر دادم که رشته رادیولوژی رشته ای است که بنابر خصیصه ذاتی خودش بخش قابل توجهی از بودجه کشور را در بخش تجهیزات به خود اختصاص می‌دهد و لذا لازم است نگاه خاصی به آن شود و حداقل اگر نگوییم یک اداره کل، یک اداره رادیولوژی در وزارت بهداشت و تمامی دانشگاه‌های علوم پزشکی داشته باشیم اما غرور و عدم آگاهی مسئولین وقت اعم از وزیر و معاونین و سایر مسئولین در تمامی این ادوار اجازه به آنها نداد که این کار را انجام دهند اگر چنین‌کاری صورت می‌گرفت طبیعتاً می‌توانست رابطه مطلوبی بین انجمن رادیولوژی ایران و وزارت‌خانه و دانشگاه‌های علوم پزشکی برقرار شود و صحبتی که امروز تحت عنوان کمبود از آن یاد می‌شود دیگر در میان نباشد. من به جد عرض می‌کنم علم رادیولوژی در ایران در منطقه بی‌همتا و بی‌رقیب است و این یک فرصت بسیار خوبی است که مدیران دولتی و حتی مدیران بخش خصوصی باید از آن بهره بهینه را ببرند. ما متاسفانه در کشورمان به‌جای اینکه از فرصت‌ها خوب استفاده کنیم آنها را به تهدید تبدیل می‎‌کنیم و هم‌چنین بلد نیستیم که در مقابله با تهدیدها چگونه عمل کنیم و تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم . با این وضعیتی که جلو می‌رود ما هم‌چنان در آینده شاهد پیچیدگی‌های مشکلات رادیولوژی خواهیم بود، مگر اینکه روزی شاهد توجه عقلانی به موضوع رادیولوژی و ایجاد یک اداره رادیولوژی در دانشگاه‌های علوم پزشکی و در راس آن در وزارت بهداشت باشیم و این اداره هم رابطه مطلوبی با انجمن رادیولوژی ایران داشته باشد .
• برنامه تحول نظام سلامت در حوزه بهداشت و درمان، موفق بوده؟ لطفا نظرتان را بفرمائید.
– طرح تحول سلامت به خودی خود طرح خیلی خوبی است و طرح ایده آلی است اما نحوه اجرای آن به‎وسیله وزارت بهداشت متاسفانه به گونه ای بود که نزدیک به شصت هزار میلیارد تومان شاید هم بیشتر از بودجه کشور ما را به خود اختصاص داد و این در حالی بود که امروزه می بینیم این طرح غیر قابل اجرا و غیر قابل تداوم هست علت این را هم در چند مورد باید جستجو‌کرد. یکی به‌قول معروف قهقهه‌های مستانه‌ای که در ابتدای دولت یازدهم توسط مسئولین وزارت بهداشت زده شد به‌خاطر اینکه پول هنگفتی در اختیار آنها قرارگرفت و آنها به این توجه نداشتندکه هیچ طرحی بدون تداوم و بدون نگهداری نباید شروع شود. متاسفانه در ابتدای کار هم ادعا کردند که ما این طرح را با انجمن‌های پزشکی مشورت کردیم و بعد معلوم شد که اگر هم انجمنی در این زمینه با آنها مشورت کرده یا هم رشته‌ای‌های خود آقای وزیر و معاون درمان بوده و یا انجمن‌های کوچکی بودند که آنها اصولا نقش چندانی در اجرای طرح تحول نداشتند و انجمن‌های بزرگی که ما از آنها پرسیدیم اظهاربی اطلاعی کردند وگفتند” مشورتی با ما صورت نگرفته است.” طرح تحول سلامت متاسفانه علی‌رغم توانایی در ابتدای کار برای پرداختن به مسائل اساسی و زیربنایی بهداشت و‌درمان کشور، خود را درگیر مسائل ریز و جزئی درمان کرد بطوریکه از گسترش کمی‌وکیفی زیربنای درمان کشور غافل ماند و امروزه شاهد هستیم علاوه بر به هدر‌دادن حجم قابل توجهی از سرمایه کشور، در‌کنار آن بدهی سنگینی هم در بخش دولتی نسبت به پزشکان، پرستاران و پرسنل بخش دولتی وجود دارد. نکته دیگری که طرح تحول سلامت به ارمغان آورد و در واقع یک ارمغان منفی به حساب می‌آید این بود که بار هزینه کلیه بیمه‌ها را آنقدر بالا برد که این بیمه‌ها کمرشان زیر بار هزینه‌های بی‌مورد و شاید غیر ضروری خم شد و امروزه بخش خصوصی یکی از بزرگترین متضررین از این موضوع است چرا که به‌عنوان مثال الان که ما داریم صحبت میکنیم بالغ بر ۱۶ ماه است که سازمان تامین اجتماعی توانایی پرداخت مطالبات موسسات تصویربرداری، آزمایشگاه‌ها و بسیاری از بیمارستان‌ها را نداشته و این بدهی انباشته روز به روز در حال افزایش است. به‌عبارتی این موسسات خدماتشان را به بیماران تامین اجتماعی زمانی ارائه داده اند که قیمت ارز و دلار ۳۵۰۰ تومان بوده و امروز قیمت دلار بیش از ۳ برابر آن زمان است و البته زمانی به ۴ برابر هم رسید ولی کالاها همین امروز بین ۳ تا ۴ برابر ۱ سال پیش است متاسفانه می‌بینیم که حتی زمان‌بندی واضح هم برای این موضوع وجود ندارد که ما بدانیم کی باید مطالباتمان را از سازمان تامین اجتماعی و بیمه های دیگر از جمله بیمه آتیه سازان دریافت کنیم . این ها بخش عمده اش ارمغان طرح تحول سلامت بود. من باید عرض کنم طرح تحول سلامت یک طرح شکست خورده است حتی اگر مسئولین وزارت بهداشت این شکست را رسما اعلام نکنند اما عملا این طرح شکست خورده است.
• با توجه به سوابق مدیریتی شما در انجمن رادیولوژی، پیشرفت امور در حوزه رادیولوژی کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید ؟
در این خصوص باید عرض کنم که رادیولوژی تابعی از کل نظام سلامت کشور و نظام سلامت کشور تابعی از کل نظام ما است. اگر از بعد اقتصادی به موضوع نگاه کنیم با توجه به تورم وحشتناکی که امروزه در جامعه داریم و با توجه به گرانی سرسام آوری که در زمینه های مختلف پیش آمده باید عرض کنم وضع موجود غیر قابل تداوم هست ما شاید در سال ۱۳۹۸ شاهد فروپاشی، سقوط و ورشکستگی بسیاری از مراکز پزشکی، مراکز تصویربرداری باشیم و این را هم عرض‌کنم که مراکز جدید هم فکر نمی‌کنم که بتوانند اصولا شروع به کار کنند چرا که سرمایه‌گذاری با حتی در صورت تامین ارز “سامانه نیما” به معنی افزایش بیش از ۲/۵ برابری هزینه‌ها در تاسیس یک مرکز سرمایه‌گذاری است در چنین شرایطی و با توجه به اینکه اولا تعرفه‌ها امکان افزایش متناسب با تورم را ندارند چرا که بودجه عمومی کشور، وضعیت اقتصادی مردم و توانایی بیمه‌ها اجازه این کار را نمی‌دهند و شاید در بهترین شرایط ما افزایش تعرفه ۲۰ تا ۲۵ درصدی داشته باشیم و این در مقابل هزینه های سرسام آور طبیعتا بسیار ناچیز خواهد بود علاوه بر آن همین افزایش عملا ارزشی ندارد چرا که پول آنها می رود و در سازمان‌هایی مثل سازمان تامین اجتماعی بلوکه و متوقف میشود و لذا من آینده مطلوبی را در حوزه رادیولوژی چه از لحاظ کیفی و چه از لحاظ کمی در سال آینده نمی بینم و فکر می‌کنم که اگر نه تنها به حوزه رادیولوژی بلکه به تمامی حوزه ها توجه نشود ما در سال آتی و سال‌های آتی مواجه باشیم با افزایش بیماری زایی‌ها و ناتوانی‌ها در کشور و هم‌چنین افزایش و گسترش بیماری‌هایی مثل سرطان‌ها، بیماری های عفونی و بیماری‌های قلبی عروقی که باید بطور جدی به این مسئله پرداخته شود. من شواهدی نمی‌بینم که در وزارت بهداشت حالت فوق العاده ای را در نظر گرفته باشند. مثلا برای سال آینده از کارشناسان بخواهند که در این زمینه نظر بدهد شاید همین جا بد نیست گریزی بزنم به کناره گیری و استعفای ریاست کل سازمان نظام پزشکی کشور” جناب آقای دکتر فاضل” که به نوعی اعتراضی به وضع موجود باشد و اینکه توجهی به بهبود و ارتقاء وضع موجود و پیش بینی‌های لازم برای آینده توسط مسئولین وزارت بهداشت و حتی جامعه پزشکی صورت نمی گیرد.
•همانطور که مستحضر هستید کنگره رادیولوژی هر ساله در اردیبهشت ماه برگزار می‌شود؛ لزوم برگزاری این کنگره و کنگره های مشابه از نظر شما چیست؟
– در خصوص کنگره های رادیولوژی باید عرض کنم که افتخار دارم به سمع و نظر خوانندگان عزیز برسانم که از سال ۱۳۸۳ که در سمت ریاست هیات مدیره انجمن رادیولوژی قرار گرفتم با کمک سایر همکارانم در هیات مدیره و شرکت‌های تجهیزات پزشکی تحولی را در کنگره‌های رادیولوژی ایجاد کردیم و وسعت کمی و کیفی خاصی را به این کنگره‌ها دادیم بطوری‌که ما به‌عنوان مثال در یکی از سال‌ها شاهد حضور تمامی اعضا هیات مدیره انجمن رادیولوژی اروپا بودیم و بسیاری از بزرگان رادیولوژی دنیا در کنگره ما حضور داشتند، سخنرانی کردند و کارگاه آموزشی برگزار کردند و این نبوده مگر اینکه ما توانستیم اولا به دنیا ثابت کنیم که ایران در زمینه‌های علمی به‌خصوص رادیولوژی پیشرفت‌های قابل توجهی داشته ثانیا ما خودمان را از پوسته محدود رشته خودمان خارج کردیم و توانستیم ارتباط با سایر رشته ها در سطح کشور برقرار کنیم و از تجربیات آنها در کنگره‌های رادیولوژی استفاده کنیم و در زمینه فن‌آوری هم بسیاری از شرکت‌های تجهیزات پزشکی در داخل و خارج کشور از حضور در کنگره های ما و در نمایشگاه جانبی کنگره ها استقبال کردند. امروز به جایی رسیدیم که کنگره‌های رادیولوژی با حضور بیش از ۳۵۰۰ شرکت کننده و هم‌زمان در ۴ یا ۵ سالن سخنرانی، انجام می‌شود و کارگاه‌های آموزشی بسیار وسیعی هم‌زمان با کنگره برگزار می‌شود و این کنگره ها به نوعی شناسنامه علمی انجمن‌های علمی پزشکی در کشور هستند و معتقد هستم با تمام توان باید ادامه پیدا کنند. یکی از نکاتی که حائز اهمیت است این هست که شرکت تپاک پیوسته از حامیان اصلی کنگره رادیولوژی بوده و به خصوص اینکه مراسم مهم و در واقع مهمانی ویژه کنگره را هر سال با حمایت خودش بطور کمی و کیفی بالا برده، من به‌عنوان یک عضو کوچک جامعه رادیولوژی از این فرصت استفاده میکنم و از ریاست هیات مدیره و کلیه کارکنان و هم‌چنین شرکت” کونیکا مینولتا “ بابت این حمایت سپاسگزاری می‌کنم. در واقع کنگره های علمی و شاید بتوانم بگویم در راس آن کنگره‌های رادیولوژی در سطح کشور به‌عنوان یکی از زیرساخت‌های اصلی و زمینه‌سازهای اصلی تولید علم در کشور میتوانند باشند و به خصوص اینکه رشته را به سایر نقاط دنیا متصل می‌کنند و ما را از بن بستها بیرون می آورند.
• لطفا نظرتان را در رابطه با تعرفه های رادیولوژی و هزینه‌‌های یک مرکز رادیولوژی بفرمائید؟
در سوال چهارم جواب دادم که پزشکی و به خصوص رادیولوژی که وابستگی شدیدی به فن‌آوری و ارز دارد و این فن‌آوری هم بخش عمده اش وارداتی است اگر بناست نجات پیدا کند ما در سال ۱۳۹۸ که هیچ، در همین حالایی که قرار داریم باید تعرفه‌هایمان حدود حداقل ۵۰ تا ۶۰ درصد افزایش پیدا کنند از آن طرف هم سازمان های بیمه‌گر مطالبات خود را به مراکز تصویربرداری بدهند شاید این مراکز بتوانند در سال آینده روی پای خود بمانند در غیر اینصورت باید شاهد سقوط و ورشکستگی بسیاری از این مراکز باشیم . • نظر حضرتعالی نسبت به انجام سونوگرافی در سایر رشته های پزشکی چیست ؟
در خصوص سونوگرافی توسط سایر رشته‌ها من معتقدم که گسترش علم و فن‌آوری در حدی است که ما امکان این را نداریم که جلوی دیگران را در استفاده از این فن‌آوری بگیریم ولی می‌توانیم یک قانون‌مندی را حاکم کنیم که استفاده این فن‌آوری ها بر مبنای یک قاعده و قانون باشد و اینطور نباشد که خدایی نخواسته در این میان افرادی با سودجویی خودشان، از این فن‌آوری استفاده نادرست کنند. اعتقاد دارم همان قاعده ای که از قبل در وزارت بهداشت وجود داشته مبنی بر اینکه یک، افراد باید دوره دیده باشند. دو، فقط برای بیماران خودشان استفاده کنند. سه، پولی بابت این کار نگیرند. چهار، گزارشی ارائه ندهند. پنج، در سربرگ خودشان و تابلو خودشان تبلیغات از بابت سونوگرافی نکنند. در این شرایط می‌توانند به‌عنوان یکی از ابزارهای تشخیصی مثل گوشی و دستگاه فشار خون در مطب استفاده کنند در غیر اینصورت غیرقانونی است ومی‌تواند لطمه شدیدی به بیماران و بهداشت و درمان کشور وارد کند.
•با توجه به مطالعه زندگی نامه حضرتعالی، مایلیم اگر خاطره ای از دوران جنگ و دفاع مقدس دارید برایمان تعریف کنید؟
– دفاع مقدس قطعا باید برای نسل جوان و نسلی که دفاع مقدس را درک نکرده اند، زنده بماند چرا که دفاع مقدس برهه‌ای از تاریخ کشور ما بود که برخلاف تبلیغات ناجوانمردانه و وسیعی که امروز می‌بینیم و در بسیاری از این رسانه های جمعی و شبکه‌های اجتماعی وجود دارد، جوانانی برومند از کشور ما از همه اقشار از دانشجو، روحانی، دانش‌آموز، کارمند، کارگر، نیروی انتظامی، ارتش، بسیج، سپاه و تمامی اقشاری که در این کشور داشتند زندگی می‌کردند جان خود را در کف اخلاص گذاشتند و برای اینکه ناموس این آب و خاک در اختیار دشمن قرار نگیرد رفتند و خودشان را فدا کردند و این افتخار را ما امروز داریم که اعلام کنیم در طول ۴۰ سال گذشته حتی یک وجب از خاک کشور ما به بیگانه داده نشده و اجازه نگاه چپ هم به آنها ندادیم.
من هم در آن زمان که جنگ شروع شد دانشجوی پزشکی بودم و این افتخار را داشتم در عملیات های مختلفی مثل فتح المبین، چندین عملیات از عملیات های والفجر و کربلای۱ و امثال اینها شرکت داشته باشم و مهمترین خاطره من در اینجا آن بود که در آن فضا جز خلوص و سادگی چیزی حاکم نبود، هیچ کس بر دیگری فخر نمی فروخت که مثلا من دانشجوی پزشکی هستم، من پزشک هستم، آن یکی کارگر است یا سوادش چقدر است. این مسائل اصلا مطرح نبود و می توانم بگویم که یک میدان انسان سازی خاصی بود که ارزش خیلی بالایی داشت هرچند ماهیت جنگ ناخوشایند است اما وقتیکه این جنگ بر شما تحمیل شود شما در آن شرایط تنها یک راه دارید و آن اینکه از خودت دفاع کنی. متاسفانه هیچ‌وقت طرف مقابل در جنگ فرصتی را ایجاد نمی‌کند که شما بخواهید منطقی به جهان اعلام کنید اینهایی که جنگ را به ما تحمیل می‌کنند، زورگو و متجاوز هستند. تا شما بخواهید این کار را انجام دهید آنها خاک کشور شما را گرفته‌اند و لطمه بسیار بدی به کشورتان زده‌اند همین جا می‌خواهم گریزی بزنم و نگاهی بیندازم به بسیاری از کشورهایی که آن طور که باید و شاید در مقابل دشمنان خودشان ایستادگی نکردند و امروزه عملا می‌بینید که این کشور ها در احاطه و تسخیر نیروهای شیطانی هستند و چه لطمه ها که مردم از این دشمنان نخوردند. امیدوارم آن تعداد معدودی که این تصور را دارند که با تعامل و تسلیم به دشمنان قسم خورده ای که چه در منطقه و چه در سطح جهان فقط و فقط توقع دارند که با تعامل و تسلیم به دشمنان قسم خورده ای که چه در منطقه و چه در سطح جهان فقط و فقط توقع دارند که به قول خودشان گاو شیردهی باشیم که به آنها شیر دهیم و زمانی‌که شیر ما تمام شد سرمان را ببرند و از‌گوشتمان استفاده کنند، این تصور را از ذهن خارج کنند و همه به‌عنوان ایرانی و مسلمان بدانند که ما زمانی موفق هستیم این کشور را حفظ کنیم که در کنار همدیگر وبا یک افق دورنگرانه به آینده این کشور و نسل های آینده نگاه‌کنیم‌ و اجازه ندهیم که بیگانگان حتی خیال نفوذ و تسلط به این کشور را در ذهن خود راه دهند.
•شاید برای مخاطبان ما جالب باشد که بدانند آقای دکتر صداقت در اوقات فراغت چه علاقمندی‌هایی را دنبال میکنند؛ آیا به‌صورت حرفه‌ای ورزش خاصی را انجام می‌دهید؟ یا علاقمند به رشته خاص هنری هستید؟
– به‌نظر من بحث اوقات فراغت بحث بسیار مهمی است” ما زندگی نمی‌کنیم که کار کنیم، ما کار می‌کنیم‌که زندگی کنیم” و طبیعتا باید بخشی از وقت خود را به کارهای جانبی اختصاص بدهیم. من از قدیم علاقه خاصی به مطالعه داشتم و نمی‌توانم الان آمار کتاب‌هایی که خواندم را عرض‌کنم ولی میتوانم بگویم که بسیاری از کتاب‌های تاریخی، جامعه شناسی، روان شناسی، مذهبی، رمان‌ها و بسیاری از کتاب‌های داستانی را توفیق داشتم که مطالعه کنم و همین الان هم همیشه مشغول خواندن یک کتاب هستم. شاید از من بپرسید آخرین کتابی که مطالعه کردید، چه بود ؟ من معمولا هم‌زمان ۲ کتاب را مطالعه میکنم که از هر کدام که خسته شدم آن یکی را شروع کنم . آخرین کتاب‌هایی که همزمان به اتمام رساندم کتاب“ اسرار و رازهای نماز” نوشته شهید ثانی و کتاب“کیمیاگر” و کتاب “جاسوس” نوشته پائولو کوئلیو است. من عرض کردم کتا‌‌ب‌های مختلفی می‌خوانم و خودم را محدود در یک زمینه خاصی نمی کنم معتقد هستم که ما باید این توانایی را داشته باشیم که از نویسنده‌های مختلف استفاده مطلوب کنیم. در کنار این‌ها ورزش یکی از علاقمندی‌های من است و از قدیم به ورزش فوتبال علاقه داشتم. زمانی‌که در سال های ۷۶ تا ۷۸ در گرگان بودم یک تیم فوتبال پزشکان تشکیل داده بودیم که مسئولیت آن با بنده بود. بعد من به کرج آمدم و در زمینه ورزشی کارم را ادامه دادم. حداقل هفته ای یک جلسه مرتب را با“ باشگاه استقلال البرز” تمرین دارم و در سایر موارد هم فرصت پیدا کنم به کوهنوردی مشغول می‌شوم و امیدوارم که جوانان ما به‌خصوص در کنار کارهای ورزشی و تفریحات سالم، افزایش دانش خود را جزء برنامه قرار بدهند و اینطور نباشد که مثل بسیاری از کسانی که می‌بینیم وقت عمده خودشان را در شبکه‌های اجتماعی بدون هیچ برداشت قابل توجهی و بدون هیچ افزایش کیفی و کمی در وجود و شخصیت شان تلف کنند.
• برای عموم مخاطبان در حوزه رادیولوژی، هم‌چنین دانشجویانی که به تازگی وارد این رشته شده اند چه پیامی دارید؟
– پیامی که برای همکاران جوان رادیولوژیست در شرایط خاص اقتصادی امروز دارم این است که هیچ‌وقت تنها به سمت تاسیس یک مطب رادیولوژی نروند چون سرمایه بسیار سنگینی را باید بگذارند وبرداشت قابل توجهی از آن نخواهند داشت بهتر این است که این دوستان مجموعه‌های ۵ تا ۱۰ نفری شوند به‌خصوص در شهرهای بزرگ و مراکز تصویربرداری بزرگ را تاسیس کنند که در این‌صورت موفقیت آنها بیشتر خواهند شد و در زمینه مسائل تخصصی هم پیشنهاد من این است که هرکسی برای خود ۱ یا ۲ رشته فوق تخصصی در رادیولوژی انتخاب کند و آینده را در این ببینند که رادیولوژی مثل تمام رشته‌های پزشکی به‌صورت فوق‌تخصص موفق خواهد بود کما اینکه امروز شاهد هستیم کسانی که در این زمینه وارد شده اند این موفقیت ها را کسب کرده اند، برای همه همکاران جوان و عزیزان آرزوی موفقیت دارم.
• تشکر می‌کنم که وقت ارزشمندتان را در اختیار ما قرار دادید؛ در آخر توصیه، پیشنهاد و یا انتقادی دارید بفرمایید.
در آخر از جنابعالی و شرکت تپاک و در راس آن دوست عزیزم ریاست هیات مدیره گروه تداک، در ترتیب دادن این مصاحبه سپاسگزاری می‌کنم و آرزو می‌کنم که خداوند عاقبت ما را به‌خیر کند . آرزو می‌کنم تا زمانی‌که ما زنده هستیم امکان ذخیره‌کردن نیازهای‌آخرتی برای خود فراهم آوریم چرا که به روزی می‌رسیم که در آن روز نه مال برای ما ارزشی دارد، نه فرزندان و نه دوستان؛ و آن عمل ما بوده که به‌عنوان ذخیره به ما عرضه می‌شود.